‘Ik voelde me erg schuldig tegenover mijn kinderen’

Het verhaal van Merel

– Inmiddels heeft ze de scheiding een plekje kunnen geven, maar dat ging niet gemakkelijk. Na een ongelukkige periode heeft Merel* haar geluk weer teruggevonden in onder meer een nieuwe relatie.

Tekst Dagmar Pasop

“We deden gewoon steeds meer dingen los van elkaar. Op een gegeven moment gingen we ook we ook los van elkaar op vakantie. Ik werd steeds ongelukkiger en eenzamer in ons huwelijk, waarin we elkaar als stel kwijtgeraakt waren. We waren gewoon uit elkaar gegroeid. Na dertien jaar samen, waarvan negen jaar getrouwd, besloten we uit elkaar te gaan.

Na de scheiding raakte ik best wel in een dip. Ik had veel twijfels en vroeg mezelf vaak af hoe het nu verder moest. Ik had het idee dat ik er niet meer toe deed. Toen ben ik naar een psycholoog gegaan, die heeft me heel erg geholpen.

Tijdelijke woning
Voor de kinderen was het heel belangrijk dat ze een eigen plek hadden. We zijn vrij snel naar een ander huis verhuisd. Eerst woonden we in een tijdelijke woning, maar ik werd hier erg ongelukkig van, omdat ik daar niet mijn eigen spullen had. De kinderen waren de eerste periode meer bij hun vader, omdat ze het in die tijdelijke woning niet prettig vonden. Ik vond dat heel erg lastig, omdat ik vaak alleen was. Toen ik in het nieuwe huis zat, ging het veel beter. Daar kregen de kinderen ook een eigen kamer, dat vonden ze erg fijn.

Aan het begin voelde ik me schuldig tegenover de kinderen. Zij hadden niet gekozen voor al deze ellende. Ik wilde scheiden, zij niet. Door mijn keuzes werden zij meegenomen in een situatie waar ze helemaal niet om gevraagd hadden. Later heb ik dit meer kunnen loslaten.

In therapie
Veel vriendjes van onze kinderen hadden ook gescheiden ouders, daarom vonden ze de scheiding minder erg dan we gedacht hadden. Ze wisten dat ze niet de enige waren met gescheiden ouders, die wetenschap gaf hen veel steun. Ze hebben me nooit dingen gevraagd waar ik geen antwoord op kon geven, en ze hebben me nooit het vuur aan de schenen gelegd, gelukkig.

Mijn ex en ik besloten dicht bij elkaar te blijven wonen. Voor de kinderen was dit het fijnste. We woonden in dezelfde wijk, maar wel met voldoende afstand. Als de kinderen van de ene ouder naar de andere moesten, was dit makkelijk voor hen en dat scheelde hen een hoop stress.

Een goed na-huwelijk is enorm belangrijk. We zijn na onze relatie samen in therapie gegaan, zodat we op een normale manier met elkaar konden communiceren. Het heeft ons allebei geholpen en ik adviseer dan ook elk gescheiden stel om dit te doen. We hebben nog regelmatig contact en dat verloopt goed. We dragen bijvoorbeeld nog steeds samen alle studiekosten voor de beide studerende kinderen. Ruzie hebben we in ieder geval niet meer, en met Kerst sturen we elkaar gewoon een kaartje.”

*Merel is een gefingeerde naam. Haar echte naam en contactgegevens zijn bekend bij de Family Factory.

Foto © Danielle MacInnes