‘Ik vertel mijn zoon niet meer dan nodig is’

Het verhaal van Iris

– Iris* scheidde zo’n drie jaar geleden van de vader van haar jonge zoon. Door goed op te letten, ontdekte ze dat haar zoon het veel prettiger vindt om bij de overdracht naar de andere ouder gebracht te worden. “We moesten hem niet ophalen. Daar werd hij alleen maar boos van.”

Tekst Emma Casson

“Er was veel spanning bij ons in huis. Geen ruzie, maar ook spanning voelen kinderen natuurlijk aan. Mijn ex was verslaafd, daarom heb ik uiteindelijk voor mijn geluk en daarmee ook voor het geluk van ons zoontje gekozen. Toen we uit elkaar gingen was hij anderhalf. Het vertellen over de scheiding kwam dus pas later.

Ik merk dat hij steeds meer vragen heeft en soms boos reageert wanneer iets onduidelijk voor hem is. Ik geef antwoord op zijn vragen, maar vertel niet meer dan nodig is. Daarnaast blijft het een kleuter en is hij ook boos om andere dingen. Het zit ‘m erin om niet bij alles te denken dat het door de scheiding komt. Hoewel dat wel lastig is hoor. Als moeder is dat iets waar je meteen aan denkt.

Scheidingsplanner
Wij merkte bijvoorbeeld dat hij boos was wanneer wij onze zoon ophaalden voor de overdracht. Met brengen had hij die gevoelens niet. Dan sliep hij beter en was hij vrolijk. Op die boze momenten probeerde ik stil te zijn en hem te laten vertellen wat hij ervaarde. Zo kon ik achterhalen wat er aan de hand was en ontdekte ik dat hij onrustig werd wanneer hij niet wist waar hij aan toe was. Ik ben bezig met een scheidingsplanner voor jonge kinderen, en sinds ik dat voor hem gebruik, merk ik dat hij een stuk rustiger is. Hij kan op die manier zelf zien dat morgen – de blauwe dag – de dag is dat hij naar papa gaat.

Bij de overdracht drinken mijn ex en ik koffie, we gaan ook altijd met z’n allen naar oudergesprekken op school of naar zwemles, waarna we met elkaar eten. Als onze zoon vragen stelt over de scheiding geven we dezelfde antwoorden. Dat zijn afspraken die wij hebben vastgelegd in ons convenant.

Niet kiezen
Als hij het niet leuk heeft bij zijn vader, zeg ik: ‘Het kan zijn dat papa en zijn nieuwe vrouw weleens ruzie hebben. Dat hoort erbij.’ Ik zal nooit zeggen: ‘Wat vervelend, dat moeten ze niet doen.’ Ik neem het in die zin altijd voor zijn vader op, omdat het belangrijk is dat hij niet het idee heeft dat hij moet kiezen. Probeer altijd het belang van het kind voorop te stellen en gun je ex-partner hetzelfde geluk als jij.

Ik heb geleerd dat je de tijd moet nemen om de scheiding voor jezelf te verwerken, want in eerste instantie ging mijn aandacht vooral uit naar onze zoon. Als het met hem maar goed ging. Doordat ik ging sporten en tijd in mezelf stak, kreeg ik meer energie om er voor mijn zoon te zijn. In de weekenden dat hij bij mij is, ben ik er helemaal. Dan ga ik geen oppas zoeken als ik naar een feestje wil. Als dat wel een enkele keer gebeurt, leg ik hem zelf in bed, zodat hij weet dat zijn moeder er altijd voor hem is.”

*Iris is een gefingeerde naam. Haar echte naam en contactgegevens zijn bekend bij de Family Factory.

Foto © bristekjegor