‘Ik heb mezelf weggecijferd en gekozen voor de kinderen’

Het verhaal van Denise

– Bijna twaalf jaar geleden besloten Denise (41)* en haar ex niet meer samen verder te gaan. Ze was op dat moment zwanger van hun jongste zoon. Haar dochter was één jaar. “Als ik mijn kinderen in de ogen keek, kon ik weer door.”

Tekst Dagmar Pasop

“Ik was zwanger van mijn jongste zoon en na de geboorte waren er heel veel signalen dat het niet lekker meer liep tussen ons. Toen ik erachter kwam dat hij een ander had, was het gewoon klaar.

De warmte en liefde van mijn familie heeft me door de moeilijke periode van toen heen gesleept. Ze zeiden: ‘We zijn er voor je!’ Daar ben ik zo dankbaar voor, nog steeds. Ook mijn kinderen hebben me heel erg geholpen. Als ik maar in hun ogen keek, kon ik weer even door.

Niet perfect is ook goed
De eerste vijf jaar na de scheiding heb ik alleen voor de kinderen gezorgd. Toen begon mijn ex over co-ouderschap. Ik heb daarmee ingestemd, onder voorwaarde dat wanneer één van ons er ongelukkig van zou worden, we ermee zouden stoppen. Ik zag dat de kinderen heel blij waren in die periode. Ik was ongelukkig, maar ik heb mezelf toen weggecijferd en gekozen voor mijn kinderen. Ik had echt meer voor mezelf moeten opkomen.

Hulp vragen vond ik aan het begin heel erg lastig, maar ik kon gewoon niet anders. Als je bent gezonken is er maar één weg en dat is omhoog. Het heeft mij heel erg geholpen om positieve spreuken op te zoeken. Ik heb bijvoorbeeld op de wc de spreuk ‘Niet perfect is ook goed’ hangen. Ik wil voor iedereen perfect zijn, maar dat hoeft niet altijd.

Twee mama’s
Ik heb mijn dochter met zoveel mogelijk aandacht proberen op te voeden. Ze gaf op een gegeven moment toch aan dat ze te weinig aandacht heeft gehad. De reden is – denk ik – dat ze veel heeft moeten helpen met opvoeden van mijn jongste zoon. Wat dat betreft heeft hij eigenlijk twee mama’s.

Elf jaar geleden ben ik op een sneltrein gestapt en ongeveer een jaar geleden is de trein gaan afremmen en kwam hij stil te staan. Ik heb altijd veel gewerkt, tot ik werd ontslagen en thuis kwam te zitten. Toen pas kreeg ik tijd om over de scheidingsperiode na te denken. Ik ben bij een psycholoog terecht gekomen, dat heeft me heel erg geholpen. Eerst was ik echt een emotioneel wrak, als ik over mijn ex sprak moest ik vaak huilen. Nu gaat dat veel en veel beter.

Ik heb mezelf de vraag gesteld: waar ligt mijn kracht? Het antwoord is: in de liefde die ik aan anderen geef. De liefde die ik eerst in mijn ex heb gestopt, stop ik nu in de kinderen.”

*Denise is een gefingeerde naam. Haar echte naam en contactgegevens zijn bekend bij de Family Factory.

Foto © Holger Link