‘Het is soms lastig om mij niet te laten leiden door emoties’

Het verhaal van Eline

– Eline (37) en haar ex-man gingen een paar jaar geleden uit elkaar. Pas sinds een aantal maanden wonen ze geheel gescheiden en pakken hun drie jongens (6, 12 en 13) regelmatig hun tassen.

Tekst Wendy Bouwman

“Ik had hulp ingeschakeld voor de kinderen via het sociaal wijkteam van de gemeente. Ik vond het belangrijk dat ze iemand hadden waar ze eerlijk tegen konden zijn en bij wie ze geen rekening hoefden te houden met de gevoelens van papa en mama. Een vrouw van het team kwam op school langs en had om de week gesprekjes met de kinderen. Zij koppelde af en toe wat terug naar ons als ouders, maar als de kinderen dingen in vertrouwen vertelde, hoefde dat niet.

Voor de rest heb ik het proces van de scheiding heel voorzichtig aangepakt. Het heeft lang geduurd voordat hun vader een nieuw huis had gevonden. Voor de kinderen was dat fijn, want daardoor ging alles stapje voor stapje. Het eerste halfjaar woonden we nog met z’n allen in één huis. Het ene weekend ging ik weg en het andere ging papa weg. Daarna is hij ergens anders gaan wonen, maar kwam hij regelmatig een weekend terug. Pas na drie jaar begonnen de jongens hun tassen te pakken.

Nare opmerkingen
De jongste kan best nare opmerkingen maken, zo van: ‘Ik vind papa veel liever’. Je weet dat het een kind is, maar het raakt je wel. Soms lukt het om er heel verstandig op te reageren, maar is ook weleens lastig om mij niet te laten leiden door emoties. Het is een leerproces, en als ik het een keer ‘verkeerd’ doe, bedenk ik hoe ik het een volgende keer anders kan aanpakken.

Onlangs zaten we aan tafel en vertelden de kinderen over het weekend. Blijkbaar ging papa een rondje lopen met zijn vriendin en de jongste wilde mee, maar dat mocht niet. Dus zij werden met z’n drieën alleen thuisgelaten, waarop de jongste ging huilen. Ik zei hen dat ik het ook niet oké vond dat hij niet mee mocht, terwijl ik beter had kunnen reageren met: ‘Nou, ik begrijp dat jij daardoor verdrietig bent’. Ik reageerde, bedacht ik me later, vanuit mijn eigen emoties. Daardoor ging mijn middelste zijn vader verdedigingen.

Kinderachtig
Ik heb ook weleens gehad dat mijn jongste terugkwam van een weekend bij zijn vader met de mededeling ‘Ik heb je lekker niet gemist’. Toen reageerde ik heel kinderachtig met: ‘Nou, ik jou ook niet’. Wat erg, dacht ik later. Maar het floepte er zo uit. Als het me nu zou overkomen, zou ik iets zeggen als: ‘Dat is een goed teken, dan heb je het gezellig gehad bij papa’.

We zijn nooit eerlijk geweest naar de kinderen over de reden waarom we uit elkaar zijn gegaan. Papa was naar mij niet eerlijk, maar dat heb ik ze nooit verteld. Ik wil daar de kinderen niet mee belasten. Papa blijft papa. Maar als ze later met vragen komen, dan zal ik ze wel de waarheid vertellen. Ik vind dat ze daar recht op hebben.”

Foto © THE COLLAB.