‘De kinderen mogen van beide ouders houden’

Het verhaal van Monique

– Monique (41) heeft drie kinderen (13, 15, 1) en scheidde tien jaar geleden van haar ex. Inmiddels heeft ze een nieuwe relatie. Wat ze van de scheiding leerde? “Je bent sterker dan je denkt.”

Tekst Emma Casson

“Een vaardigheid die ik heel belangrijk vind na een scheiding, is elkaar blijven gunnen om gelukkig te zijn, en de ander te gunnen om het leuk te hebben met de kinderen zonder dat jij erbij bent. Ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk te blijven kijken naar de kinderen, te blijven zien waar zij gelukkig van worden in het contact met hun vader.

Mijn ex is nogal ziek geweest en heeft lange tijd niet voor de kinderen kunnen zorgen. In het belang van de kinderen heb ik ervoor gekozen in die periode zoveel mogelijk voor hun vader te zorgen, zodat het contact tussen hen in stand kon blijven. Soms was dit best moeilijk, je bent niet voor niets gescheiden, een gezonde afstand was prettig geweest. Maar voor de kinderen was het belangrijk dat ze voelden en voelen dat ze van beide ouders mogen houden.

Missers maken
Ik merkte dat je bij een scheiding kunt ontdekken dat je sterker ben dan je misschien denkt. Het kan best zwaar zijn om grote delen van de opvoeding alleen te doen. Je mag daarin ook ‘missers’ maken. Daardoor leer je hoe je het de volgende keer kunt aanpakken. Weet ook dat je niet alles alleen hoeft te doen. Scheiden van je partner betekent niet dat je moet scheiden van je rol als ouders. Blijf met elkaar sparren over lastige situaties, en vooral ook over de leuke dingen die de kinderen doen.

Wij hebben de kinderen over de scheiding verteld op het moment dat we redelijk helder hadden wat er zou veranderen en hoe we de scheiding zouden aanpakken. Ik denk dat een kind helderheid nodig heeft, omdat ze anders de dingen die ze zien en voelen zelf gaan invullen.

Geen partners meer
Mijn kinderen zeggen weleens dat zij er vooral heel veel aan hebben gehad dat wij als ouders goed contact met elkaar hebben onderhouden. Wij doen bijvoorbeeld één keer per jaar iets met z’n vieren. Dat vinden de kinderen fijn. In het begin, direct na de scheiding, vonden ze die uitjes soms verwarrend, dan zeiden ze: ‘Waarom kunnen jullie niet bij elkaar zijn als jullie wel leuke dingen met elkaar kunnen doen?’ Daar moesten we dan steeds heel helder over zijn: ‘We hebben geen hekel aan elkaar, we kunnen heel goed met elkaar als vrienden omgaan, maar zijn geen partners meer.’ Als je dat vaak genoeg blijft herhalen, snappen de kinderen het vanzelf, het is misschien wel het mooiste wat je ze kan meegeven na een scheiding.

In welke situatie je ook zit, probeer je eigen weg te vinden naar een gelukkig leven zonder de andere ouder. Blijf kijken wat voor je kinderen het beste is. Laat ze altijd voelen dat – ondanks het feit dat je uit elkaar bent – je er als ouders samen voor ze zal zijn.”

Foto © bednayImages